MehmetGökkaya.com
Yukleniyor
Yukleniyor
Yukleniyor
logo
Son Yazılar yükleniyor...

Ne Zaman Biter Bilmiyorum...

      Neydi o eski günler. Çocukluğumuz. Eskiler taa çok eskiler...
Unutmadığım unutamadığım günler.
Büyüdüm şimdi. Ne kadar büyüdüm ben işte orasını bilmiyorum. Bilmiyorum bir çok şeyi bilmiyorum. Ne kadar da basitten çıkıyor insanın ağzından bilmiyorum kelimesi. Yaşadık mı dersin hah işte onu biliyorum. Ben hiç yaşamadım. Aşk aradım bulamadım. Sevgi aradım bulamadım.
 

      İlkokul zamanıydı. Bir kıza aşık olmuştum. Kimselere anlatamamıştım utancımdan. Birine bir kelime çıtlatsam dalga geçecek diye korkardım. İlkokul da öyle oldu, ortaokulda ve lisede de aynı şekil. Sevdim bi kızı ama kimseye söylemedim söyleyemedim...
 

      Büyüdüm mü ben şimdi. Bir kıza ilk defa çıkma teklifi ettiğim gün. O gün büyüdüm mü ben. Bilmiyorum. Çok çabuk heyecanlanıyorum ben. Öyle bir şey oluyor ki. Sanki kalbim yerinden çıkacak gibi oluyor. Ellerim titriyor. Kendimi kontrol edemiyorum.
Çocukken böyle değildim ben. Her yere koşardım. Bazen işte kaytardığım olurdu. Şimdide çok değişen bir şey yok. Yine koşturmaca. Her zaman tek prensibim vardı. Her zaman en iyisini en doğrusunu yapmak. Herkesten daha iyi olmaya çalışmak bu ikinci prensibim sayılır. Bak en önemlisini unutmuşum az laf çok iş en büyük prensibim.
 

     Yine aynısı oldu :) nerden başlıyorum, konuyu nereye getiriyorum. Nedenini bilmiyorum ama her konuşmamda öyle oluyor. Nerden başlayacağımı bilmediğim gibi konunun sonunun da nereye gideceğini de bilmiyorum.
Ne bileyim ben böyleyim işte....


Paylaş
« Sonraki Yazı
« Sonraki Yazı
Önceki Yazı »
Copyright © 2012- MehmetGökkaya.Com Tüm Yazıları Kaynak Gösterek Paylaşabilirsiniz... Stock Photos from 123RF Üyesidir
  • Anasayfa
  • Hakkımda
  • İletisim
  • Sayfayı Yenile
  • Geri
  • İleri
  • Sayfa Yukarı
  • Sayfayı Yazdır
  • Sık Kullanınlara Ekle
  • Sağtık menüsü kapalıdır